En toen was het alweer mijn ( Wilma) beurt om te schrijven.
Dat is altijd een proces van weken omdat ik terug ga denken aan de hele afgelopen periode.
Ik bekijk dan ook alle bijbehorende foto’s.
Elke keer ben ik verbaasd hoeveel er gebeurd is en hoe snel de tijd is gegaan. Daarna komt het moeilijkste: kiezen uit dit alles wat je gaat vertellen.
Ik hoop dat jullie uit deze nieuwsbrief weer merken hoe gezegend wij ons weten dat we hier kunnen wonen en het werk doen wat wij als onze missie zien.
Hartelijke groet van ons allebei
